“She’s About A Mover”, “Dynamite Woman”, “Neuvo Laredo” en vooral “Mendocino” zijn onvergetelijke klassiekers van ‘Sir Douglas Quintet’, de Tex-Mex-formatie uit San Antonio, Texas die in de jaren ’60 en ’70 werd gevormd rond singer-songwriter Doug Sahm en pianist Augie Meyers, vooral gekend om zijn vrolijke klanken gespeeld op een ‘Vox Continental’-orgeltje.

Doug Sahm overleed in november 1999 op amper 58-jarige leeftijd aan de gevolgen van een hartaanval en hij liet de muzikale erfenis van het door ‘Sir Douglas Quintet’ gefrequenteerde muziekgenre over aan zijn vriend Augie Meyers, de medeoprichter van de groep en ook aan de wieg staand van de veelvuldig bejubelde Tejano-supergroep ‘Texas Tornados’, waar naast Freddy Fender ook Shawn Sahm (Doug’s zoon) en accordeonlegende Flaco Jiménez deel van uitmaakten.

Eind mei 2019 wordt Augie Meyers 79 jaar, maar hij is sinds 1964 altijd superactief gebleven bij de vermelde groepen en nadien als soloartiest met een twintigtal soloalbums op zijn conto. In 2017 verschenen meteen twee platen van hem met “When You Used To Be Mine” in het begin van het jaar en amper een paar maanden later het swingende album “Monkey On Cocaine”.

Nu stuurde Augie Meyers ons persoonlijk zijn allernieuwste release toe met een stapeltje extra exemplaren om onder onze lezers te verloten. “I Know I Could Be Happy, If Myself Wasn’t Here” is alweer een absolute aanrader voor de liefhebbers van een muzikale mix van Tex-Mex, Conjunto, country, blues, rock en Engelstalige smartlappen.

Zelf blijft hij een trouwe bondgenoot van zijn kenmerkend instrument, de ‘Vox Continental’-orgel met een geluid dat elke muziekliefhebber meteen uit de duizend zou herkennen als gelinkt aan Augie Meyers en ‘Sir Douglas Quintet’. Dat geluid is al direct overduidelijk aanwezig in de openingstrack “Candy Kisses”, een cover van de eerste hit van George Morgan uit 1949 waarin ook het blazerstrio ‘The West Side Horns’ met trompettist Al Gomez en saxofonisten Henry Rivas en Spot Barnett mag excelleren.

In meerdere tracks vinden we de vlot in het gehoor liggende songs van Augie Meyers op één of andere wijze lijken op het werk van Fats Domino. Het ligt misschien wel een beetje aan onze steeds toenemende grijze haren en drang naar pure nostalgie, maar wij worden nog steeds helemaal warm van dit soort muziek zoals te horen is in liedjes als “Stir It Up”, “Best Little Woman” en het pure ‘Sir Douglas Quintet’-geïnspireerde “I Can’t Believe What You Do To Me”, inclusief het sterk aan de song “Mendocino” herinnerende orgeltje.

We zijn bovendien helemaal verkocht als we Augie Meyers een geweldige cover horen brengen van het prachtige “I Don’t Know Why I Love But I Do” van Clarence ‘Frogman’ Henry uit 1961, één van de allereerste plaatjes die ik destijds heb gekocht. Nog zo’n schitterende cover op dit album is de song “Just A Dream”, een tearjerker-hit uit het in 1959 verschenen gelijknamige album van Jimmy Clanton. Ook albumafsluiter “Let’s Go, Let’s Go, Let’s Go” is een cover van een hit uit 1960 van ‘Hank Ballard And The Midnighters’.

Meer hoeven we u hier wellicht niet te vertellen over “I Know I Could Be Happy, If Myself Wasn’t Here” om u te overtuigen dat u deze plaat quasi verplicht dient aan te schaffen of alleszins te proberen om er één exemplaar van te winnen via onze hieronder aangeboden wedstrijd. Intussen roepen wij met veel plezier: Augie Meyers Forever!

(valsam)